Ўзбекистон ўзининг аслига, илдизига, ўз халқининг руҳи ва моҳиятига қайтиши керак. Унинг мустақиллигини англатадиган асослари, иқтисодий тизимлари эса давлатдан мустақил тарзда фаолият олиб борадиган маҳаллаларда (маҳаллачилик) ҳамда оилаларда (оилачилик) шаклланмоғи лозим.
Ўзбекистон Халқ Ҳокимияти “ПАХТА” ҳаракати дастурга қуйидаги тезисларни эълон қилади:
1. Халқ ҳокимияти. Фуқароларнинг маҳаллалар даражасида ўз-ўзини бошқариши давлатдан мустақил бўлган маҳаллалар ва касаба уюшмалари орқали амалга оширилиши лозим. Бунда маҳаллий даражадаги энг ҳалол ва ростгўй бўлган Оқсоқоллар кенгаши жамоат вакиллари ҳамда касаба уюшмалари фаоллари иштирок этишади.
Ғарбона шаклдаги партиялар, президентлик ва парламент ҳукмронлиги мамлакатда муваффақиятсизликка учради.
Ўтган 29 йил давомида Ўзбекистонда фақат ёлғонлар сўзланди ҳамда демократик системани барпо этишга уринишда тақлидлар қилинди холос. Бунга эса вақтни беҳудага сарфламай чек қўйиш фурсати келди.
Давлатдан мустақил бўлган маҳаллалар ва касаба уюшмалари давлат бошқарувининг асоси бўлмоғи керак. Улар оддий фуқароларнинг, фермерлар, деҳқонлар, ишчи ва хизматчиларнинг манфаатларинигина кўзлайдиган, фаолиятларига давлат аралашмайдиган чин маънодаги халқ ҳокиимиятини ташкил этиши керак.
Маҳаллалар ва касаба уюшмалари Кенгашларга бирлашадилар: маҳаллалар ёки касаба уюшмалари раҳбарлари ўз фаолларининг овозлари асосида вилоятлар, туманлар, шаҳарлар ва республика Кенгашларининг раҳбарларини сайлайдилар. Шу зайл мамлакатда ҳақиқий маънодаги халқ ҳокимияти – айнан зарур ва шарт бўлган, сайланган халқ ҳокимияти вакилларидан назорат ўрната оладиган ва маҳаллаларда яшаётган ҳамда меҳнат жамоалари ишлаётган ҳар бир шахс билан бевосита алоқада бўла оладиган ҳокимият горизонтали шакланади.
2. Халқ мулки ишлаб чиқариш саноатига. Ўзбекистон иқтисодининг асоси сифатида Ўзбекистон янги социализми – оила қадриятлари асосида яратиладиган жамият олинмоғи лозим.
Қачонки барча шаклдаги даромадлар ва бойликлар дўстона, ғамхўр оилаларда, шаффоф, ҳамда мақсадлик равишда адолат билан тақсимланаркан, улар ҳар бир фуқаронинг фаровонлиги, ҳамда равнақи учун хизмат қилади.
Шунда ҳам хусусий мулк ва хусусий тадбиркорлик илгаригидек ўз фаолиятини давом эттираверади. Гап фақат халқ мулки ҳисобланган табиий ресурслар, давлат идоралари ва уларнинг даромадлари ҳақида бормоқда.
3. Коррупцияга қарши курашиш ва уни йўқ қилиш. Ўзбекистон ҳукуматни парчалашга ва мамлакат тараққиёти йўлига тўғаноқ бўлаётган коррупцияга чек қўйиши лозим.
Коррупцияга қарши курашда “ПАХТА” Сингапур давлати асосчиларидан бири бўлган Ли Куан Ю услубини қўллашни режаламоқда. Жанубий-шарқдаги бу шаҳар-давлат коррупция жинояти соҳасида биздагига ўхшаш вазиятга ва шуурга эга эди. Бироқ улар коррупцияни бартараф этишга эриша олди.
Мана, Ли Куан Юнинг коррупцияни қандай бартараф этиш мумкинлигига оид тўртта маслахати:
ҳукуматга ҳалол одамлар келишлари лозим – агарда юқори мартабадаги маъмурлар пора олишмаса, унда қўйи поғонадаги маъмурлар ҳам олишмайди;
давлат хизматчилари эса шунақа маош олишлари керакки, у маош эзазига ўзларини муносиб таъминлай олишсин;
коррупцияга қарши кураш қўмитаси ходимлари юқори кўрсаткичда маош оладиган, ўзининг вазияти ва даромадларини хатар остига қўя оладиган, ўз соҳасининг моҳир усталаридан иборат бўлиши керак.
айбдорлик призумпцияси – бу ноҳалол даромадлар билан яшаётган ҳар бир шахсни жавобгарликка тортиш демакдир.
4. Завод ва фабрикалар. Мамлакатда саноатнинг ривожи сув билан ҳаводек зарур. Иш ўринлари яратиш, якуний маҳсулотни ишлаб чиқариш, импорт махсулотларини сиқиб чиқариш ва ўз маҳсулотларини экспортга чиқариш — мана булар мамлакат тараққиётининг беш йиллик муддат ичида амалга оширилиши лозим бўлган бош омили бўлиши керак.
5. Сиёсий ва мафкуравий мустақиллик. Хорижий давлатлар, энг аввало Ғарб мамлакатлари ва уларнинг халқаро ташкилотлар, жамғармалар кўринишидаги ўз таъсирларини ўтказувчи агентлари инсон ҳуқуқларини ёки демократик қадриятарни ҳимоя қилиш баҳонаси билан Ўзбекистон ички ишларига аралашмасликлари лозим.
Биринчидан, Ғарб ҳукмронлиги ва Ғарб қадриятларини тадбиқ этиш даври тугади деб хисоблаймиз; иккинчидан, СССР парчаланганидан сўнг ўтган йиллар давомида Ғарб умуминсоний қадриятлар ҳимоячиси сифатида ўз обрўсини йўқотди ва улар тиқиштирадиган инсон ҳуқуқлари – шунчаки, давлатга босим ўтказишда қўлланилинадиган қурол эканлигига ишонч ҳосил қилдик; учинчидан эса, биз халқаро ташкилотлар, жамғармалар ва матбуотлар томонидан атайдан ёлғон ва нохолис ахборотлар тарқатилишига гувоҳ бўлдик; ўртинчидан, ғарб компаниялари томонидан Ўзбекистонга қараб йўналтирилган коррупция Ватанимиз тараққиётига зарар етказди, ижтимоий сиёсатдан узоқлашишга, иқтисодиётнинг таназзулга учрашига ва халқнинг кенг миқёсда қашшоқлашувига олиб келди.
Ўзбекистоннинг нажот топиши ва гуллаб-яшнаши бутунлай бошқа ўзанда – ўз халқи ва жамиятининг ўзлигида, анъаналари ва юксак қадриятларига риоя қилишлигида ётибди.
6. Бепул ўрта, ўрта махсус ва олий маълумот бериш. Давлат барча кучларини педагогик кадрларни тайёрлаш, таълим муассасаларининг техник таъминотини такомиллаштиришга – мактабгача таълимдан тортиб то олий таълимгача сарфлаши керак.
7. Мамлакатнинг барча шаҳар ва қишлоқларида 18 ёшгача бўлган болалар ва ўсмирларни текинга ижодий, ҳамда жисмоний равнақини таъмин этилиши лозим.
8. Сифатли ва текин тиббий хизматдан фойдаланиш, хасталикларнинг олдини олиш, соғлом ва жисмоний саломатлик турмуш тарзини сақлаш.
9. Фуқароларнинг маданияти ва ижодкорлигини ҳар томонлама қўллаб-қувватлаш, уларни таълим ва академик муассасаларда илмий-тадқиқотлари салоҳиятини ривожлантириш.
10. Интернационализм. Ўзбекистоннинг ҳар бир фуқароси, унинг этник, миллий ва ижтимоий келиб чиқиши, қайсидир динга мансублигидан қатъий назар, биродарлар ва опа-сингилларга хос тарзда битта, катта ўзбек оиласининг аъзоси бўлмоғи лозим.
Ўзбекистон халқ ҳокимияти “ПАХТА” ҳаракати